Frances Evelyn (zwana Daisy), hrabina Warwick (1861–1938)

Frances Evelyn (zwana Daisy), hrabina Warwick (1861–1938), z domu Maynard, sfotografowana w lipcu 1897 r. podczas obchodów Diamentowego Jubileuszu Królowej Wiktorii.

Slynaca z urody hrabina wiodla prym w towarzy­stwie epoki póznowiktorianskiej i w czasach “kregu Marlborough House”, którego nazwa pochodzila od londynskiej rezydencji ksiecia Walii, przyszlego króla Edwarda VII. W pózniejszym czasie Frances Evelyn zna­na byla z zaangazowania w ideologie Partii Robotniczej.

Zamożna hrabina poślubiła w 1881 r. równie boga­tego lorda Warwicka. Gdy jej mąż odziedziczył w 1883 r. tytuł hrabiowski, przeprowadzili się do niezwykle ro­mantycznego zamku Warwick, gdzie prowadzili wystaw­ny styl życia, który osiągnął apogeum wraz z wydaniem wielkiego balu kostiumowego w 1895 r. Para hrabiow­ska została skrytykowana za trwonienie pieniędzy, co doprowadziło do wywiadu z Robertem Blatchfordem, dziennikarzem i założycielem lewicowego tygodnika Clarion. W jego wyniku Frances Evelyn przeszła na so­cjalizm. Zbieg okoliczności sprawił, że motto rodziny Warwick brzmi “Vix ea nostra voco” – “Trudno nazwać mi te rzeczy naszymi”!

Jej zainteresowanie problemami społecznymi było szczere i sprawiło, że założyła szkołę zawodową oraz aka­demię rolniczą dla ubogich chłopców i dziewcząt, a tak­że opublikowała „naukowy“ atak piętnujący wykorzysty­wanie dzieci do pracy. Nosił on tytuł Młodzież narodu. Degradacja fizyczna: jej przyczyny i środki zaradcze i znalazł się w nim wielce romantyczny, całostronicowy portret księżnej autorstwa Ellisa Williama Robertsa.

Hrabina często wprawiała przywódców Partii Pracy w zakłopotanie, jednak jej zaangażowanie polityczne było tak wielkie, iż w wyborach w 1923 r. została kan­dydatem laburzystów dla regionów Warwick oraz Le­amington. Motywy działalności arystokratki tłumaczo­no zachłyśnięciem się ideą i pragnieniem rozgłosu. Co więcej, jej rozdmuchany przez prasę socjalizm i publi­kacje, najczęściej nie pisane przez nią, wynikały z coraz większego osobistego zadłużenia (od 1899 r. hrabiostwo Warwick zaczęło popadać w poważne kłopoty finan­sowe). Ścigana przez wierzycieli hrabina desperacko próbowała zdobyć pieniądze. W 1914 r. zażądała od króla Jerzego V sumy 125 000 funtów za zwrot miło­snych listów pisanych do niej przez jego świętej pa­mięci ojca króla Edwarda VII.

W chwili gdy powstało to zdjęcie, hrabina Warwick była liczącą się osobą w towarzystwie, a młoda Daisy, księżna von Pless, uciekająca z Niemiec do Londynu, by uczestniczyć w tamtejszym sezonie towarzyskim, spotykała ją przy wielu okazjach. W maju 1903 r. za­notowała w swoim pamiętniku, że na balu kostiumo­wym wydanym w Londynie przez panią Adair “Francis Warwick była piękną i imponującą Seramidą”.

„Jeszcze nie anarchistka“ – tymi słynnymi słowami określiła siebie kiedyś hrabina Warwick. Niniejsza foto­grafia ukazuje ją w bardzo arystokratycznej pozie, spo­pularyzowanej przez obrazy Sir Joshuy Reynoldsa, na tle przedstawiającym spokojny angielski pejzaż.

Została ona opublikowana na okładce magazynu Country Life 18 września 1897 r.