Królowa Maria (1867–1953)

Królowa Maria, z domu ksiezna Wikto­ria Maria Teck (przez bliskich zwana “May”), zona kró­la Jerzego V (1865–1936) i babcia obecnej królowej Elzbiety II, sfotografowana w 1892 r. tuz przed swym slubem z Jerzym, wówczas ksieciem Yorku. Studio La­fayette’a wykonalo równiez ich zdjecia slubne.

Była jedyną córką księcia Franciszka Teck, wnuka króla Wirtembergii i księżnej Marii Cambridge, wnucz­ki króla Jerzego III i kuzynki królowej Wiktorii. Urodzi­ła się w tym samym pokoju w pałacu Kensington, w którym przyszła na świat jej wielka ciotka – przypa­dek, który jeszcze bardziej wzmocnił ich dobre wza­jemne relacje.

To właśnie królowa Wiktoria wybrała May jako księż­niczkę najbardziej odpowiednią dla następcy brytyj­skiego tronu, Alberta Wiktora, księcia Clarence i Avonu (nazywanego “Eddym”). Zaręczyli się w grudniu 1891r., ale Eddy zmarł w 1892 r., pozostawiając narzeczoną i koronę swojemu bratu Jerzemu. Maria i Jerzy pobra­li się w lipcu 1893 r. Okazali się bardzo dobraną parą. Oboje wstydliwi i skryci, przedkładali nade wszystko spokojne życie rodzinne w wiejskiej willi York na tere­nie posiadłości Sandringham.

Obowiązek wobec narodu stanowił jednak dla nich zawszę sprawę najwyższej wagi, dlatego dużo podró­żowali służbowo po Wyspach Brytyjskich i Imperium, najpierw jako książę i księżna Walii, a później jako król i królowa. Maria była całkowicie oddana mężowi. Pod­porządkowała się obowiązkom wynikającym z zajmo­wanej przez niego pozycji i dbała o jego wygody. Po­mimo tego sprawowała wiele publicznych funkcji sa­modzielnie, nawet będąc już wdową. Nie były to po­kazowe gesty, lecz poważna praca dobroczynna, jak wysyłanie paczek żołnierzom czy propagowanie Żeń­skiego Wojskowego Korpusu Pomocniczego, na czele którego stanęła jako dowódca.

Podczas swojego długiego życia widziała na tronie brytyjskim sześciu monarchów, począwszy od królowej Wiktorii, a skończywszy na królowej Elżbiecie II, i opła­kała śmierć swych trzech synów. Największy cios jej poczuciu obowiązku i godności zadała abdykacja jej najstarszego syna króla Edwarda VIII w 1936 r., który wybrał związek z panią Wallis Simpson. Jednakże i w obliczu tego kryzysu zachowała zimną krew, co skłoniło Winstona Churchilla do wypowiedzenia słyn­nych słów: “Wyglądała jak królowa i zachowywała się jak królowa!”

Losy Europy mogłyby się potoczyć zupełnie inaczej, gdyby Hans Heinrich XV Hochberg, przybywszy do Lon­dynu w 1891 r. w poszukiwaniu żony, posłuszny życze­niom rodziny, poprosił o rękę Marii, a nie Daisy Corn­wallis-West. Plotka niesie, że zubożały ojciec Marii sprzyjał jej związkowi z księciem von Pless.

Daisy i Maria poznały się na gruncie towarzyskim w Anglii. Daisy spotkała Marię i króla Jerzego w Ber­linie na ślubie córki cesarza w 1913 r., po którym Maria złożyła szybką wizytę swej ulubionej cioci Au­guście Karolinie, wielkiej księżnej Mecklenburg-Strelitz. Owa niezwykła wiekowa dama, posiadająca encyklo­pedyczną znajomość europejskiej historii, była również wielce podziwiana przez Daisy. Księżna pszczyńska odwiedzała ją w okresie I wojny światowej, w czasie której ich angielskie pochodzenie wzbudzało podej­rzenie Niemców, a spotkania te sprawiały Daisy przy­jemność i napawały ją dumą.

Pod koniec pobytu w Neustrelitz w sierpniu 1915 r., Daisy, nie znalazłszy innego sposobu na przesłanie wiadomości do Anglii, poprosiła księżną Augustę o przekazanie jej listów do królowej Marii i królowej Aleksandry. Królowa Maria odpisała swej cioci: “Proszę przekaż jej, że J(erzy) i ja myślimy o niej i żal nam bar­dzo, że znalazła się w tak ciężkiej sytuacji”.