Lady Wolverton (1872-1956), z domu Emilia Amelia Ward

Lady Wolverton (1872–1956), z domu Emilia Amelia Ward, była najstarszą córką 1. hrabiego Dudley. W 1895 r. wyszła za mąż za Fryderyka Glyna, 4. barona Wolverton, piastującego zarządcze stanowisko w pry­watnym banku, dworzanina i sportowca, a także auto­ra popularnej książki Five Months’ Sport in Somali Land (Pięć miesięcy sportu w Somalii).

Para wiodła wytworne i wygodne życie, charakte­rystyczne dla warstwy wiktoriańskich szanowanych bogaczy oraz arystokratów skupionych tuż wokół he­donistycznego kręgu towarzyskiego księcia i księżnej Walii.

Lady Wolverton i pszczyńska księżna spotkały się po raz pierwszy w 1897 r. na balu kostiumowym w De­vonshire House w Londynie, na którym lady Wolverton wystąpiła jako personifikacja Brytanii. Ponieważ Anglia wciąż znajdowała się w centrum zainteresowań Daisy, strój musiał wzbudzić u niej tęsknotę za krajem.

Na prezentowanych fotografiach lady Wolverton pozuje na tle namalowanego pejzażu morskiego. Ma na sobie pancerz ze srebrnych dysków, w ręce trzyma trójząb, a jej głowę zdobi hełm z wieńcem laurowym i pióropuszem. Na opasującej ją szarfie widoczne jest motto Orderu Podwiązki: “Honi soit qui mal y pense” [“Hańba temu, kto widzi w tym coś złego”], zaś na jej dwuwarstwowej spódnicy wyhaftowano oset i różę – symbole Szkocji i Anglii.

Z pięciu ocalałych negatywów jedynie na portrecie ukazującym siedzącą lady Wolverton widać w tle trój­masztowy statek – alegorię brytyjskiej dominacji na morzu - oraz latarnię morską, oznaczającą bezpieczny brzeg ojczyzny. Symbole te dodał retuszer, nawiązując być może do faktu, iż niedawno zniknęły one z brytyj­skiej monety.

W czerwcu 1906 r. Daisy ponownie spotkała lady i barona Wolvertonów, gdy razem z Hansem Heinrichem XV zaproszeni zostali do ich domu w Newmarket, mia­steczku słynącym z wyścigów konnych. Księżna pszczyń­ska zanotowała w swym pamiętniku: “…piękny dom i czarujący ludzie. Przegrałam 48 funtów w pokera… Hans bawił się znakomicie”.

Choć po przeciwnych stronach frontu, obie damy zajęły się pielęgnowaniem rannych w czasie I wojny światowej, co stanowiło wówczas jedyne dozwolone zajęcie dla arystokratek i kobiet należących do rodziny królewskiej. Za swą działalność lady Wolverton została odznaczona orderem CBE w 1918 r.