Negative No: Laf2545 Undated

Ivor Bertie Guest, 1. baron Wimborne (1835-1914) i jego najmłodszy syn, Oscar Montague Guest (1888-1958) sfotografowani w samochodzie marki Panhard z serii 1902, o mocy silnika 12 KM i karoserii wykonanej przez firmę Muhlbackera. Na tylnym siedzeniu siedzi jeden z szoferów zatrudnionych przez lorda Wimborne.

Lord Ivor Wimborne był synem sir Josiah John Guesta, wielkiego przemysłowca epoki wiktoriańskiej. Jego żoną była ciotka Winstona Churchilla. Po śmierci ojca  Ivor odziedziczył 84 000 akrów ziemi oraz huty żelaza w Dowlais w księstwie Glamorganshire. Huty te, w których rodzina Guestów miała udziały od 1767 r., były w 1845 r. największymi na świecie, produkując w 18 piecach 88 400 ton żelaza rocznie i zatrudniając 8800 ludzi – osiągnięty sukces w dużej mierze był zawdzięczany licznym zamówieniom z zagranicy na budowę kolei. W 1856 r. kombinat w Dowlais, jako jeden z pierwszych, przeszedł na produkcję stali, co zagwarantowało mu koniunkturę do lat 30. XX w. Jak ważne dla gospodarki narodowej były huty żelaza i stali w Dowlais, świadczy fakt, że w 1912 r. król Jerzy V i królowa Maria  odwiedzili je podczas swojej oficjalnej wizyty w Walii.

Canford Manor, imponująca budowla w stylu wiktoriańskim w księstwie Dorset, była siedzibą rodziny Guestów. Jej wnętrza zdobiły dzieła sztuki i orginalne przedmioty sprowadzone ze starożytnego miasta Nimrud w Asyrii przez szwagra lorda Wimborne. To właśnie na terenie tej rezydencji zrobiony został prezentowany portret, który – wraz ze zdjęciami pałacu, jak również fotografiami innych samochodów z garażu lorda Wimborne – został opublikowany w pierwszym numerze nowego magazynu towarzyskiego „The Car Illustrated“ 28 maja 1902 r.

Redaktorem „The Car Illustrated“ był John Scott Montague, sąsiad lorda Wimborne. Kiedy Scott Montague zaprosił do siebie księcia Walii (przyszłego króla Wielkiej Brytanii, Edwarda VII) na samochodową przejażdżkę po okolicy, lord Wimborne użyczył swojego nowego panharda członkom dworu. Natomiast książę Walii wożony był wtedy daimlerem o napędzie 24 KM, należącym do Scott Montague i w tymże samochodzie został sfotografowany przez Lafayette’a.

Francuska firma Panhard et Levassor zaczęła budować swoje automobile wkrótce po uzyskaniu licencji Daimlera w 1887 r. Niedługo potem projekt Levassora umieszczenia silnika pod maską z przodu zamiast z tyłu zrewolucjonizował cały przemysł samochodowy. Liczne sukcesy ich samochodów na wyścigach wzbudziły powszechne zainteresowanie i ustaliły reputację marki. W czasach kiedy powstała  niniejsza fotografia, auta Panhard et Levassor podzielone były na dwie kategorie – lekkie i ciężkie. Do klasy lekkich należały egzemplarze o mocy 5, 7, 10 i 15 KM, zaś do klasy ciężkich zaliczane były te o mocy 6, 8 i 12. Wśród nich 10 (z klasy lekkich) oraz 6, 8 i 12 (z klasy ciężkich) miały opinię najlepszych samochodów osobowych.

Panhard et Levassor od momentu przejęcia przez Citroëna w 1967 r. produkuje do dziś tylko lekko opancerzone pojazdy.