Portrety Fotograficzne Lafayetta w Zbiorach Muzeum Wiktorii & Alberta w Londynie |
Montague był bratem słynnego awiatora, Claude Grahame-White’a, ale sam też dał się poznać jako brawurowy kierowca wyścigowy we wczesnych latach rozwoju tego sportu. W epoce edwardiańskiej (1902-1910) poświęcił się karierze pośrednika przy zakupie aut, jachtów i samolotów. Wśród jego klientów, obok arystokracji angielskiej, znaleźli się indyjscy władcy, którzy zaczęli zamawiać jego usługi, kiedy Montague pomyślnie dostarczył do Indii trzy pierwsze samochody dla maharadży Cooch Behar. Na prezentowanej fotografii Montague pokazany jest w wyścigowym samochodzie Woseley‘a, z 4-cylindrowym horyzontalnym silnikiem, zaprojektowanym przez Herbeta Austina, który w tym czasie był odpowiedzialny za produkcję aut w przedsiębiorstwie Wolesley Tool and Motor Car Co. Była to jedna z trzech wyścigówek, które Austin przygotowywał na Puchar Gordona Bennetta w 1902 r. Z powodu przepisów regulaminu Pucharu, który do wyścigu dopuszczał tylko maszyny w stu procentach wykonane w kraju zawodnika, Austin musiał wymienić w swoich samochodach wszystkie zagraniczne części – włącznie z faworyzowaną przez niego francuską spiralą do wału korbowego firmy Bassée et Michael. Nowa spirala została wyprodukowana w Birmingham. Najsilniejsza z wyścigówek – wolesley 45 KM – nie została ukończona na czas, więc Austin i jego kierowca Grahame-White zmuszeni zostali do uczestnictwa w rajdzie na modelu o mocy 30 KM. Niestety w drodze na start w Paryżu ich samochód się zepsuł. Zniszczony przez angielskią spiralę wał korbowy wymagał wymiany. Francuski Klub Automobili zaaranżował sponsorowany przez Amerykę Puchar Gordona Bennetta (na 565-kilometrowym odcinku z Paryża do Innsbrucka) w połączeniu z własnym wyścigiem z Paryża do Wiednia. Spóźnieni już na starcie, zmęczeni i głodni, Grahame-White i Austin prowadzili na zmianę swój samochód „okropnie zakurzonymi, pagórkowatymi i trudnymi drogami“ Szwajcarii. Udało im się jednak prześcignąć wiele innych uszkodzonych aut i, ku wielkiemu osobistemu zdziwieniu, wspiąć się swoją maszyną na wysoką na 5800 stóp górę Arlberg. Jednak wkrótce po zjeździe ich wolseley stanął w miejscu, zepsuty ponownie z powodu angielskej spirali! Inny angielski zawodnik, S.F. Edge, zdobył puchar Gordona Bennetta na 4-cylindrowym napierze o mocy 44 KM. Jego zwycięstwo miało doniosłe znaczenie dla brytyjskiego przemysłu samochodowego. Nie wszystko jednak zostało stracone dla wolseley’a. Wszyskie inne jego części wyprodukowane w Wielkiej Brytanii – opony Dunlopa, łańcuchy z Coventry and Renold i sprężyny wykonane przez Richardsa sprawdziły się w wyścigu, co firma Wolesley natychmiast wykorzystała w reklamie swoich aut, nazywając je patriotycznie produktami „Zaprojektowanymi i wykonanymi całkowicie w Wielkiej Brytanii“. Film o wyścigówce 30 KM i jej słynnym kierowcy, Montague Grahame-White, wyświetlany był przez parę tygodni w Palace Theatre w Lodynie. Podczas jednego z seansów Grahame-White spotkał swoją przyszła żonę – popularną aktorkę Birdie Sutherland. Wprowadziła go ona w świat teatru, przedstawiając mu wielu swoich przyjaciół, m.in. idola poranków teatralnych, Juliusza Knighta, którego widzimy na prezentowanej fotografii. Niniejsze zdjęcie zostalo opublikowane w magazynie „The Car Illustrated“ 5 listopada 1902 r. Zostało ono również użyte przez Grahame-White’a w jego autobiografii, zatytuowanej At the Wheel, Ashore and Afloat wydanej w 1935 r.
|
||||
All texts copyright Barbara Borkowy and Russell Harris 2007 |